معرفی شیمیدانان ایتالیایی

این علم اغلب به عنوان علم مرکزی نامیده می‌شود زیرا فیزیک و ریاضیات، زیست شناسی و پزشکی و زمین و علوم محیطی را به هم می پیوندد.

 به عنوان مثال، می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا می‌توانید این مواد شیمیایی خانگی را با هم ترکیب کنید یا خیر. شناخت این درس، برای درک اثرات مواد شیمیایی بر روی محیط زیست بسیار مهم است.

مهم نیست کجا هستید، این دانش در اطراف شماست. هر روز بر آنچه که می‌بینیم، می‌شنویم، بو می‌کنیم، می‌چشیم و لمس می‌کنیم، تأثیر می‌گذارد.

 یادگیری شیمی درک کاملاً جدیدی از نحوه عملکرد جهان ما را آشکار می‌کند. هر چیزی که ماده داشته باشد به اجزای سازنده شیمیایی تجزیه می‌شود.

 اگر شیمی وجود نداشت، نمی‌فهمیدیم که چرا برگ‌ها در پاییز تغییر رنگ می‌دهند، غذا تولید می‌کنند و نگهداری می‌کنند و غیره. و همیشه برخی از واکنش‌های شیمیایی وجود دارد که به روشی بر ما تأثیر می‌گذارد. شناخت این درس، در رشته‌های دیگری مانند آشپزی، زیست‌شناسی، فیزیک و اخترشناسی نیز بسیار مهم است.

این اطلاعات می‌تواند برای بهتر شدن رشد گیاهان یا تصمیم‌گیری در مورد دفع مواد شیمیایی بدون آلوده کردن هوا و آب مورد استفاده قرار گیرد. 

 در نهایت، شیمی می‌تواند بسیار جذاب و سرگرم‌کننده باشد. به جرات می‌توان گفت که بدون آن دنیا مکان مرموزتری خواهد بود.

به گفته بریتانیکا، شیمی «علمی است که با خواص، ترکیب، و ساختار مواد، دگرگونی‌هایی که متحمل می‌شوند و انرژی آزاد یا جذب شده در طی این فرآیندها می‌پردازد». به عبارت ساده تر، شیمی مطالعه ماده، خواص آن و چگونگی ترکیب یا جدا شدن آن برای تشکیل مواد دیگر است. 

این بخشی از همه چیز در زندگی ما است، زیرا همه چیز در وجود از ماده تشکیل شده است - حتی خود ما. با آن، ما می‌توانیم ببینیم که چگونه و چرا جهان ما کار می‌کند. 

در حالی که شیمی یک زمینه گسترده است، این گستردگی در را به روی طیف گسترده ای از مسیرهای شغلی، بسته به مهارت‌ها و علایق شما باز می‌کند.

بنابراین، در این درس چه چیزی یاد می‌گیرید؟ در حین تحصیل در رشته شیمی، مهارت‌های زیادی را از دوره‌هایی که می‌گذرانید و زمانی که در آزمایشگاه می‌گذرانید، توسعه خواهید داد. مانند بسیاری از رشته‌ها، شیمی به مهارت های خاصی نیاز دارد.

 از مدیریت زمان و کار گروهی گرفته تا ارتباطات شفاهی و کتبی، برای موفقیت در آینده شغلی خود مجهز خواهید شد. به عنوان یک دانش آموز، شما همچنین می‌توانید انتظار داشته باشید که یاد بگیرید چگونه مسئله را حل کنید، انتقادی فکر کنید و به جزئیات توجه کنید.

با یک برنامه عالی و برنامه درسی مناسب، به مهارت‌هایی دست خواهید یافت. دوره‌های این برنامه آموزشی توسط متخصص و تمام وقت دکتری تدریس می‌شود. اساتیدی که همچنین مربیان می‌شوند و شما را به سمت موفقیت راهنمایی می‌کنند. به عنوان یک رشته این علم، شما همچنین تجربه عملی آزمایشگاهی را دریافت خواهید کرد، و در طول دوران دانشجویی خود با ابزارهای پیشرفته کار می‌کنید.

در سایت استاد سلام شما می‌توانید با اساتید شیمی ارتباط گرفته و کلاس خصوصی شیمی را رزرو کنید. بهترین معلم شیمی کنکور را نیز می‌توانید از سایت استاد سلام بیابید. 

تدریس خصوصی شیمی فیزیک 1 به عنوان درسی چالشی توسط اساتید استاد سلام و به صورت تدریس خصوصی آنلاین انجام می‌شود.

تغییر رنگ‌ها، تغییر دادن دستور العمل‌های غذایی، رنگ کردن شعله‌ها، تاریک کردن اتاق و یا حتی انفجار مواد استفاده کرد.

در طول تاریخ، دانشمندان ایتالیایی کمک های قابل توجهی به رشته‌های مختلف علمی کرده‌اند. ایتالیا به عنوان قطب فعالیت‌های فکری در زمینه‌های هنر، ادبیات، فلسفه و علم سابقه طولانی دارد که به جایگاه بالای فرهنگی و فکری این کشور کمک می‌کند.

کمک‌های دانشمندان ایتالیایی شامل چندین رشته از جمله فیزیک، شیمی، زیست‌شناسی، پزشکی، مهندسی، ریاضیات و بسیاری دیگر می‌شود.

به منظور آموزش و تأیید فرضیه‌ها، دانشمندان تحقیقات روشمندی را با استفاده از شیوه‌های علمی تثبیت شده انجام می‌دهند. آنها سؤالات را بررسی می‌کنند، داده‌ها را جمع آوری و ارزیابی می‌کنند و نتایج خود را با جامعه علمی و عموم مردم به اشتراک می‌گذارند.

زیست شناسان، شیمی دانان، فیزیکدانان، زمین شناسان، ریاضیدانان، دانشمندان کامپیوتر و دانشمندان علوم اجتماعی تنها تعدادی از انواع مختلف دانشمندان هستند.

تاریخ طولانی مطالعه و اکتشاف علمی ایتالیا، همراه با میراث فرهنگی غنی این کشور، جامعه علمی پر رونقی را ایجاد کرده است که سهم قابل توجهی در دانش ما از جهان طبیعی داشته است.

ایتالیا همواره به عنوان یک مرکز علمی و فرهنگی برجسته در جهان شناخته می‌شود. در زمینه شیمی نیز، این کشور مجموعه‌ای از شیمیدانان برجسته داشته است که به پیشرفت این علم در سراسر جهان کمک زیادی کرده‌اند. در زیر، به معرفی برخی از شیمیدانان ایتالیایی مشهور می‌پردازیم.

آمدئو آووگادرو با مشهورترین شیمیدان ایتالیایی است. زندگی نامه او در ویکی پدیا به 90 زبان مختلف ترجمه شده است.

لورنزو رومانو آمدئو کارلو آووگادرو، بیشتر به دلیل سهمش در علم مولکولی شناخته شده است. آمدئو آووگادرو اولین دانشمندی بود که متوجه شد عناصر به جای اتم‌های منفرد می‌توانند به شکل مولکول وجود داشته باشند. 

قانون آووگادرو، بزرگترین سهم او در علم، بیان می‌کند که حجم گازهای مساوی تحت شرایط دما و فشار یکسان، دارای تعداد مساوی مولکول خواهد بود. 

او که در خانواده ای اصیل به عنوان فرزند یک وکیل برجسته متولد شد، در جوانی راه پدرش را دنبال کرد و در رشته حقوق فارغ التحصیل شد. او که تصمیم گرفت زندگی خود را وقف علم کند، شروع به مطالعه خصوصی ریاضیات و فیزیک کرد و به زودی به تحقیق نیز پرداخت. 

او پس از پشت سر گذاشتن حرفه حقوقی خود، معلم شد و تا پایان عمر در این شغل باقی ماند. او که یک محقق پرکار بود، مطالعات گسترده‌ای در مورد چگونگی رفتار ذرات اساسی ماده انجام داد و فرضیه‌ای را مطرح کرد که می‌گوید حجم‌های مساوی از همه گازها در دما و فشار یکسان حاوی تعداد یکسانی مولکول هستند. با این حال، سهم بزرگ او در این علم تنها پس از مرگ او شناخته شد.

استانیسلائو کانیتزارو با HPI 60.48 دومین شیمیدان مشهور ایتالیایی است. زندگی نامه او به 36 زبان مختلف ترجمه شده است.

استانیسلائو کانیتزارو شیمیدان ایتالیایی بود. او به خاطر واکنش کانیتزارو و نقش تأثیرگذارش در مذاکرات وزن اتمی کنگره کارلسروهه در سال 1860 مشهور است.

جولیو ناتا، شیمیدان ایتالیایی که در توسعه پلیمرهای بالا مفید در ساخت پلاستیک، الیاف و مواد مصنوعی کمک کرد. او همراه با کارل زیگلر آلمانی، در سال 1963 به دلیل توسعه کاتالیزورهای زیگلر-ناتا، جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد.

ناتا دکترای خود را در رشته مهندسی شیمی در پلی تکنیک میلان (1924) گرفت و کرسی‌های شیمی را در دانشگاه‌های پاویا، رم و تورین برعهده داشت و سپس به عنوان استاد و مدیر تحقیقات شیمی صنعتی (1938) به پلی تکنیک بازگشت. در سال 1953 او مطالعه فشرده ماکرومولکول‌ها را آغاز کرد. 

شیمیدان ایتالیایی که نیتروگلیسیرین را کشف کرد. آسکانیو سوبررو به عنوان دستیار پروفسور جی تی پلوز در پاریس کار کرد و سپس استاد شیمی در تورینو ایتالیا شد. 

صورت او در اثر یک انفجار در دهه 1840 به شدت زخمی شده بود. او نیتروگلیسیرین را بسیار خطرناک‌تر از آن دانست که نمی‌تواند کاربرد عملی داشته باشد. سوبررو گفته است: «وقتی به تمام قربانیانی که در جریان انفجارهای نیتروگلیسیرین کشته شدند و ویرانی هولناکی که به وجود آمده است فکر می‌کنم که به احتمال زیاد در آینده رخ خواهد داد، و شرمنده ام که کاشف آن هستم

  زمانی که خانواده نوبل بهره برداری تجاری از نیتروگلیسیرین را آغاز کردند، او را متاثر کرد و با موفقیت دینامیت احساس کرد مورد بی عدالتی قرار گرفته است. آلفرد نوبل آشکارا از Sobrero به عنوان مخترع نیتروگلیسیرین یاد کرد.

پوکلز در سال 1862 در ونیز ایتالیا متولد شد. در آن زمان ونیز تحت حاکمیت اتریش بود و پدر پوکلز در ارتش اتریش خدمت می‌کرد.

 هنگامی که او به مالاریا بیمار شد، خانواده در سال 1871 به برانزویک، نیدرزاکسن، که بخشی از امپراتوری نوپای آلمان بود، نقل مکان کردند. در آنجا پوکلز در دبیرستان دخترانه شهرداری تحصیل کرد.

پاکلز در کودکی به علم علاقه داشت و دوست داشت فیزیک بخواند. اما در آن روزها زنان به دانشگاه دسترسی نداشتند. 

تنها از طریق برادر کوچکترش، فردریش کارل آلوین پوکلز، به ادبیات علمی دسترسی پیدا کرد. فردریش که سپس در دانشگاه گوتینگن تحصیل کرد، خود دانشمند مشهوری بود. او برای اثر Pockels شناخته شده است.

همانطور که افسانه می‌گوید، Pockels تاثیر ناخالصی‌ها را بر کشش سطحی مایعاتی که ظرف‌ها را در آشپزخانه خود می‌شستند، کشف کرد.

 او ازدواج نکرده بود و مراقب والدین بیمارش بود، بنابراین زمان زیادی را صرف پخت و پز و تمیز کردن با روغن‌های مختلف، صابون‌ها و سایر محصولات خانگی می‌کرد. با وجود فقدان آموزش رسمی، پوکلز توانست کشش سطحی آب را با ابداع دستگاهی به نام پوکلز، ابزاری کلیدی در رشته جدید علوم سطح، اندازه گیری کند. 

شیمیدان آمریکایی ایروینگ لانگمویر با استفاده از یک نسخه بهبود یافته از این لغزش، اکتشافات بیشتری در مورد خواص مولکول‌های سطحی انجام داد، که جایزه نوبل شیمی را در سال 1932 برای او به ارمغان آورد. 

در سال 1891، با کمک لرد رایلی، پوکلز اولین مقاله خود را تحت عنوان "تنش سطحی" در مجله نیچر منتشر کرد. او هرگز انتصاب رسمی دریافت نکرد، اما تعدادی مقاله منتشر کرد و در نهایت به عنوان یک پیشگام در زمینه جدید علوم سطح شناخته شد.

پوکلز در سال 1935 در برانزویک آلمان درگذشت. در سال 1931، پوکلز به همراه هانری دوو، جایزه لورا لئونارد را از انجمن کلوئید دریافت کرد. در سال بعد، دانشگاه صنعتی براونشوایگ به او دکترای افتخاری اعطا کرد.