دلنوشته ای از استادسلام به بهانه روز معلم
امروز با قامتی افراشته، در تندباد ناملایمات روزگاران با زبانی گویا می‌گویم:
در دنیایی که در آن جنگ و خونریزی و تقابل و تعصب خبر هر روز آن است،
روزگارانی که جهل و خرافات در مقابل انسان ها صف‌آرایی کرده،
در سالیانی که فقر روز افزون، جوامع بشری را در نوردیده و فریادها در آسمان‌ها طنین افکنده،
دنیایی که جامعه ی بین المللی آن همایش‌ها ،تحقیقات و گردهمایی‌های بزرگ جوامع بشری پیرامون محیط‌زیست نتیجه‌ای ملموس و تاثیرگذار ندارد
یک انسان و در یک جایگاه می‌تواند آینده را از:
جنگ به صلح
از تعصب به عشق
از جهل به علم
از فقر به رفاه و آسایش،
تبدیل کند،
معلم است، معلم
معلم واژه‌ای بی‌همتاست
معلم است که اندیشه‌هایش، آرامشش، دوست‌داشتنش، علم و تدبیرش
می‌تواند نوجوانان و جوانان را به صلح، عشقِ به انسان و زمین و آسمان سوق دهد
امروز ««معلم »» راهبر اندیشه‌های مترقیست
معلم دشواری‌ها، نامهربانی‌ها، تبعیض‌ها و بی‌برنامگی‌های سال‌های سال را، با صبر و لبخند و متانتی ذاتی بر رخسارش نمایان نکرده، این به معنای خاموشی ندای حق‌گویی و حق‌طلبی نیست،
نشان از حجب و حیا و جایگاه والای او دارد
انسان در دو پیشگاه زانو می‌زند و سر تعظیم فرود می‌آورد؛
اول « معبود» خود که هر چه دارد از اوست
دوم «معلم »که هر چه آموخت از اوست
معلمم و معلمی را کشتی نجات جامعه از جهل، فقر، تعصب و تکبر می‌دانم.
که ایزد مقامی ببخشد بلند
بر آنان که در بحر دانش درند
استاد سلام مرجع تدریس خصوصی
