هوش هیجانی و عوامل موثر در پرورش آن
سلام به مخاطبای همیشگی استادسلام
هوش هیجانی و تأثیرش توی زندگی افراد موضوع مورد بحث امروزمونه؛
توی این مطلب قراره توضیح بدیم هوش هیجانی چیه، چطور میتونیم هوش هیجانی رو در فرزندانمون بالا ببریم، هوش هیجانی چه تأثیری در موفقیت‌ها و شکست‌ها داره و هر اتفاقی چطور میتونه اون رو تحت تأثیر قرار بده و...
تا پایان این مطلب با ما باشید چون یکی از نکات مهم در تربیت فرزندان، تربیت اجتماعی اونهاست که ارتباط مستقیمی با هوش هیجانی داره.
خب اول بپردازیم به این سؤال مهم،
هوش هیجانی چیه؟
هوش هیجانی در یک جمله یعنی:
شناخت و کنترل عاطفه و هیجان‌های هر فرد.
یعنی فرد بتونه احساساتش رو در شرایط مختلف کنترل کنه و بهترین تصمیم رو بگیره.
محققان پنج جنبه رو برای هوش هیجانی تعریف و توصیف می‌کنند:
- درک احساس‌های فردی
- اداره کردن احساس‌های خود
- انگیزه دادن به خود
- شناختن احساس‌های دیگران
- اداره کردن رابطه‌ی بین خود و دیگران
پرورش هوش هیجانی در دوران کودکی چه اهمیتی داره؟!
رشد هوش هیجانی کودکان علاوه براینکه میتونه باعث رشد شخصیت اونها بشه همچنین میتونه زمینه‌ساز رشد تحصیلی اونها هم باشه.
مدرسه ها نمیتونند بدون پرورش هوش هیجانی بچه‌ها، اونها رو برای موفقیت در زندگی و تحصیلشون آماده کنند.
محققان معتقدند که
" هوش هیجانی برای آماده کردن کودکان برای موفقیت در زندگی تحصیلی و زندگی واقعی است. "
پس مدرسه‌هایی که رشد هوش هیجانی رو هدف مشترک خودشون می‌دونند باید طبق استانداردها به تعلیم وتربیت بپردازند.
خانواده‌ها در پرورش هوش هیجانی چه نقشی دارند؟
خانواده همیشه جزو اساسی‌ترین ارکان جامعه خصوصاً در حوزه‌ی تعلیم و تربیته؛
رفتارهای والدین و نوع برخورد اونها با بچه‌ها و روابط اجتماعی با افراد مختلف اجتماع و فامیل و... اولین و شاید مهمترین بخش در تربیت و پرورش هوش هیجانی هستن.
اما نقش خانواده رو به‌طور کلی در سه بخش زیر میشه بررسی کرد:
- پرورش آگاهانه‌ی فرزندان:
ما در پرورش فرزندانمون محبت، خنده و همبستگی رو مهمترین چیز می‌دونیم و برای کارکردن مؤثر با فرزندان لازمه از هوش هیجانی کمک بگیریم.
ما به عنوان کسی که نقش پدر یا مادر رو در خانواده بعهده داریم، باید بتونیم با فرزندانمون یک رابطه‌ی مثبت داشته‌باشیم به اونها یاد بدیم که هیجاناتشون رو در شرایط مختلف کنترل کنند و از احساس‌ها و هیجان‌های فرزندانمون آگاهی پیدا کنیم و بتونیم با اونها همدلی کنیم و به اونها این احساس رو بدین که درکشون می‌کنیم تا بتونیم مهارت‌های فرزندانمون رو در زمینه‌ی هوش هیجانی افزایش بدیم.
- دادن حق انتخاب:
بعضی از بچه‌ها وقتی در انجام کاری شکست میخورند دچار فشار روحی میشند و این شکست میتونه روی سلامت و موفقیت تحصیلیشون اثر منفی بذاره.
بچه‌ها تفاوت‌های زیادی با هم دارند؛
استعداد، علاقه و تجربه‌ی متفاوتی دارند؛
وقتی که ما به فرزندانمون توی کاری که قصد دارند انجام بدند حق انتخاب میدیم، هوش هیجانی رو در اونها پرورش دادیم و در نتیجه باعث یادگیری بهتر و آسونتر اونها میشیم.
- قصه گویی:
قصه گفتن برای بچه‌ها این امکان رو برای اونها به وجود میاره تا شناخت بیشتری درباره شخصیت افراد بدست بیارند و چیزهای بیشتری درمورد خودشون و مردم و اینکه در موقعیت‌های مختلف چه کاری باید انجام بدند، یاد بگیرند؛
این آگاهی باعث کم شدن یا از بین رفتن کامل اضطراب، ترس و گوشه‌گیری که در بعضی از بچه‌ها وجود داره میشه.
نقش معلمان در پرورش هوش هیجانی چیه؟
مهمترین سال‌های زندگی آموزشی و تربیتی بچه‌ها در مدارس و در کنار معلمانشون میگذره و بخش اعظمی از وقت و انرژی بچه‌ها در مدارس سپری میشه؛
پس مدرسه و معلم‌های بچه‌ها نقش بسزایی توی پرورش و رشد جنبه‌های مختلف شخصیتی اونها از جمله هوش هیجانی دارند.
معلم‌ها برای پرورش هوش هیجانی دانش آموزانشون باید در کنار درس دادن به عواطف اونها هم توجه کنند و برای حل مشکلات عاطفی دانش آموزانشون وقت بذارند و برای اونها راه‌حلی پیدا کنند.
همچنین اونها باید شرایط زیر رو برای دانش‌آموزان فراهم کنند:
- خلق و حفظ محیط مثبت:
خلق و حفظ یک محیط یادگیری مثبت، امن و سالم باید بالاترین هدف یک معلم باشه.
این محیط باید جایی باشه که بچه‌ها در اون از یادگیری لذت ببرند و برای اومدن به کلاس در روز بعد لحظه‌شماری کنند.
معلمی میتونه چنین محیطی رو به وجود بیاره که عاشق کارش دانش‌آموزانش باشه.
- ایجاد آرامش روانی:
خیلی از دانش‌آموزان بخاطر ترس زیاد از امتحان، نمره‌های پایین، فضای کلاسی سخت گیرانه، توقع بیش از اندازه معلمینشون از اونها نمیتونند از بودن در مدرسه و یادگیری لذت ببرند و همیشه از استرس درونی رنج می‌برند.
این استرس و فشار، ممکنه به مرور زمان به هوش هیجانی دانش‌آموزان آسیب بزنه و از یادگیری مطالب درسی جلوگیری کنه؛
پس معلم باید در مرحله‌ی اول آرامش روانی و اطمینان خاطر رو در دانش‌آموزانش به وجود بیاره و بعد به تدریس بپردازه.
این نکات که گفته‌شد و خیلی از فاکتورهای دیگه همه و همه در پرورش هوش هیجانی مؤثره؛
هوش هیجانی و تأثیر اون توی فضای تحصیلی، فضای کاری، ارتباطات اجتماعی و حتی افکار و احساسات فرد ما رو وادار میکنه نسبت به پرورش این فاکتور توی شخصیت افراد حساس باشیم و این موضوع رو جدی‌تر از قبل در نظر بگیریم؛
همونطور که شاید شما هم بدونید، خیلی از جاها، اتفاقاتی میفته و شکست‌هایی به‌وجود میاد که نه لخاطر کمبود استعداد بلکه بخاطر عدم کنترل استعداده؛
پس پرورش هوش هیجانی فاکتور مهم و تأثیرگذاریه؛
شما اینطور فکر نمی‌کنید؟
