جمله باحال انیمیشن بچه رییس را در طول دوران کنکورتون یادتون نره

خیلى سخت خیلى آسون
زمانیکه مى خواستم کنکور کارشناسیم و بدم فکر مى کردم که یک جنگ خیلى بزرگ در راه که نتیجش یا پیروزى یا یک شکست خیلى بزرگ که کل زندگیم و تحت تأثیر خودش قرار مى‌ده گرچه این و بگم که هنوزم دیدم به کنکور خوب نیست اما بهتر شد در ادامه میگم چه جورى.
سه سال دبیرستان با همه دوره های آموزشی  و تدریس خصوصی دروش مختلف خیلى زود گذشت و سال پر ابهت پیش دانشگاهى بلاخره از راه رسید،چه حرف‌هایى عجیب و غریبى که تو این سال به بچه‌ها گفته نمیشه مثلا اینکه روزى ١٦ ساعت درس بخونید،براى خوندن ریاضى ساعت‌هاى خاصى و در نظر بگیرید، هر جا میرید کتاب زبان باهاتون باشه، تعداد درس‌ها رو تقسیم بر دو کنید و یک روز در میون از هر گروه چهارصد تا تست بزنید،به پیشرفت مدارس و دانش آموزهاى رقیب حواستون باشه و...  اینجورى میشه که خیلى ساده از مسیر اصلى دور میشیم و بعد از یک مدت درگیر حاشیه مى شیم و رتبه ى درصد بالایى از بچه‌هاى استان‌هاى بزرگ که دسترسى بیشترى به جزوات، کتاب ها، آموزشگاه ها و... دارن از بچه‌هایى که تنها به کتاب‌هاى مرجع و نهایتا چند کتاب تستى اکتفا کردن بیشتر میشه.
سال پیش دانشگاهى من هم خوب بود و هم بد،بد بود چون هر روز منتظر رسیدن کنکور بودیم و هم اینکه از گذشتن روزا استرس مگرفتیم،خوب بود چون واقعا تو مدرسه بهمون خوش مى گذشت و با اینکه تو فضاى کنکور بودیم اما کلى هم شیطنت مى کردیم.برنامه هم اینطورى بود که تا ساعت دو بعد از ظهر مدرسه بودیم و بعدش مستقیم مى رفتیم کتابخوانه که مجبور باشیم بخونیم،الان که فکر مى کنم واقعا زمانیکه براى درس خوندن گذاشتم کم نبود ولى نتیجه اش اون چیزى که توقع داشتم نشد وخب این قضیه باعث شد تا مدت‌ها اصلا نه از کنکور خوشم بیاد نه از درس خوندن.
وقتى دوران کارشناسیم تموم شد و متوجه این شدم که چقدر خوبه که کسب و کار خودم رو داشته باشم به این فکر افتادم که تغییر رشته بدم به همین دلیل رفتم یک مؤسسه چندتا از درس‌ها رو به همراه آزمون ثبت نام کردم چون کلا از فضاى رشته جدید دور بود خودم رو مجبور کردم که مطابق با برنامه اى که تنظیم کرده بودم پیش برم تا در انتها وقت براى مرور مطالب داشته باشم و از سر‌فصل‌هاى آزمون عقب نیفتم و چون کسى و نمیشناختم فقط آخر هفته ها دوره های آموزشی ام را مى رفتم و ارتباطم با بچه‌ها در حد رفع اشکال تو مدت زمانى بود که استاد سر کلاس نیومده بود معمولا هم خیلى تو جمع بچه‌ها زمانیکه اخبار مربوط به کنکور و بررسى مى کردن و ساعت‌هاى مطالعاتیشون و مى گفتن شرکت نمى کردم چون همه از هر درى صحبت مى کردن بدون اینکه منبع درستى داشته باشه.
تمام تمرکزم روى برنامه خودم بود و اینکه وقتى تست مى زدم توجه مى کردم که بیشتر کدوم قسمت ها مد نظر طراح سؤال بوده تا اون قسمت رو بیشتر بخونم و کار کنم.با همین منوال پیش رفتم تا کنکور و وقتى جواب هاى کنکور اومد این بار راضى بودم و خوشحال،فقط از این خوشحال نبودم که رتبم خوب شده بود از این خوشحال بودم که یک باور غلط رو از ذهنم پاک کردم و دید درست و پیدا کردم.
 نتیجه اى که من گرفتم این بود که تو سال کنکور ریاضت کشیدن ،ترک دنیا کردن و ساعت هاى زیادى و صرف درس خوندن کردن مهم نیست.اگر کلاسهاى حضورى میرین یا از کلاس مجازى استفاده مى کنید و یا تدریس خصوصی داشته اید این مهمه که وقتى یک برنامه اى رو براى خودتون تنظیم مى کنید بدون توجه به اینکه کى چى کار میکنه همون و انجام بدین و هدفتون این باشه که رتبتون تو آزمون آزمایشى هر چى که شد دفعه بعد نسبت به خودتون بهتر بشه.
اگه انیمیشن بچه رئیس و دیده باشین یک جمله خیلى با حال میگه:
اگه موفقیت برات عادت بشه،جادش برات سرازیرى میشه
امیدوارم همیشه موفق باشیم