این دانش آموزان چون دفتر و مداد ندارند درس نمی خوانند
دیروز طبقه پنجم سرای محله امانیه در دفتر خیریه حضرت زهرا بودم خدمت مدیر این دفتر خانم دکتر کاوه، خیریه ایشان و چند خیریه دیگر به نام مرکز امید فردا بررسی کردند که 4 درصد از دانش آموزان، خیلی خوشحال، روز اول میروند مدرسه و متوجه میشوند مانند همکلاسی هایشان که مداد و دفتر و کیف و خودکار دارند، اینها نه دارند و نه می توانند بخرند، نه می توانند تهیه کنند، گاهی حتی این دانش آموز ها شناسایی هم نمی شوند و به هیچ کس نمی گویند مشکل کجاست و به دلیل غرور عدم مطح کردن مشکل، که همه ما با آن در برخی موارد روبه رو هستیم، دیگر به کلی نمی توانیم حتی صورت مسئله را بیابیم، پرتقال فروش را باید اول پیدا کنیم
تعدادی از خیریه ها هم با ما در ارتباط هستند تا بتوانیم برایشان معلم خصوصی برای تدریس خصوصی پیدا کنیم؛ اغلب برای تدریس خصوصی شیمی، تدریس خصوصی فیزیک، تدریس خصوصی ریاضی، تدریس خصوصی فتوشاپ، کلاس نقاشی، کلاس عکاسی که از طریق استاد سلام به ایشان معلم معرفی می شود و معلم مبلغ تدریس خود را هم تمام و کمال دریافت می کند، حال برویم سر قصه دیروز
دفتر خیریه پر بود از کیف مدرسه، جامدادی، اتود، دفتر های رنگی، پرگار خودکار های رنگ و وارنگ، بچه های کلاس اول را جلوی چشمتان میاورم که با چه چشمان معصومی علاقه دارند در مدرسه باشند و دوست پیدا کنند، معلمی ببینند و شیطنت های کلاس را ببینند و بخندند، حال بدون این کیفی که همه دارند، روز اول به مدرسه می روند و معلم می گوید که برای شروع درس از فردا نیاز است دفتر و مداد داشته باشند، مادرشان حتی توانایی تامین هزینه رفت و آمد را ندارد و او پیاده تا چند کیلومتر باید برود تا به مدرسه برسد، تازه بدون کتاب و دفترو مداد
آنقدر خیلی از ماها همه رنگهای خودکار را داریم که برای تمام شدن و ننوشتن یکی از خودکارهای جا خودکاری دوباره از اول همه را میخریم و نمی دانیم بعد از بزرگ شدن هر یک ازین بچه های پر از نیازهای اولیه تا چند سال آینده جامعه تعدادی از افراد را دارد که می توانند به دلیل کمبودهای کودکی و نبود آموزش و معلم و الگو جامعه را به سمت نادرست و ناامنی ببرند، آموزش خودش از اولین مضامین تربیتی است و باید برای اقشار کم درآمد و بی درآمد و تحت پوشش خیریه ها همه کمک کنیم.
یکی از دوستانم که در کشور استرالیا زندگی می کند، میگفت از حقوق او و بقیه کارمندان درصدی کم میشود و به افراد معتاد به الکل داده میشود تا از آسیب آنها به جامعه جلوگیری شود! در مجامع پیشرفته که از قبل برای آموزش نا آگاه بوده اند هم اکنون با مالیت در بر آمدها درآمدی به الکی ها می دهند و ما نمی خواهیم سهم خود را در اجتماع برای داشتن جامعه ای سالم درک کنیم.
لطفا با اهدا کتاب و دفتر و خودکار برای یکسال یک دانش آموز از آسیب های آینده جامعه بکاهیم و به جای آسیب برای جامعه خود افتخار بخریم، گاهی اوقات خیر و اهدا و پوشش افراد نیازمند، از بعد شخصی و دلی برای خود فرد اهدا کننده خارج میشود و به ابعاد اجتماعی و مسئولیت اجتماعی کمک می کند، وقتی عبارت مسئولیت اجتماعی را می شنویم یک از بخش های آن همین آموزش و اجازه حضور هر کودکی در کلاس های درس است، بچه های حساس تر اتفاقا بیشتر در معرض خطرات اجتماعی قرار میگیرند و خطرپذیری جسمی و روحی آنان به مراتب از کودکان معمول بیشتر است.
لوازم تحریر مورد نیاز نسل های 1350 تا 1360 برای شروع مدرسه در کلاس اول
1- یک دفتر 40 برگ
2- دو دفتر 60 برگ
3- یک دفتر 100 برگ
4- سه مداد سیاه و یک مداد قرمز
6- یک پاک کن (نشکن یا بشکن)
7- یک تراش
8- یک نخ که پاک کن و تراش را به گردن بیاندازیم
9- یک کیف ساده
10- کاغذ کادو و چسب برای جلد کردن کتاب و دفتر
به زودی جشن عاطفه ها هم در کشور برگزار می شود و اینبار با دلی محکم تر برای کودکانمان دفتر و مداد و کیف ببریم و بدانیم این یک حرکت رو به جلو برای تامین امنیت و افتخار رسانی کشورمان است، نسل های قبل که خود ما بودیم با یک دفتر 60 برگ و یک مداد و یک تراش و یک پاک کن و یک کیف راهی مدرسه میشدیم، اما حالا آنقدر این لوازم زیاد شده که خودم حتی دوست ندارم در لیستی آنها را بنویسم، چون نمی پسندم، ولی باید قبول کنیم که دوران متفاوتی نسبت به قدیم شده
لازم نیست لیست لوازم تحریر از انواع مارکها و با انواع قهرمانهای کارتونی را برایتان بنویسم و همه می دانیم که اصل آموزش و نقش ویژه معلم دلسوز می تواند رنگ و لعاب آموزش باشد و فقط جمع آوری نیازهای اولیه هم اکنون تکلیف هر یک از ماست که می توانیم این کار را انجام دهیم
یک عکس از محتویات کیفی که خانم دکتر کاوه و همکارانشان با ارتباطات خود از همه برای کمک توانسته اند تهیه کنند برایتان ارسال می کنم، آدرس کانال تلگرام ایشان را هم میگزارم تا هر کداممان سهمی برای آموزش و این مسئولیت اجتماعی مهم ایفا کنیم
