چند نکته ی فوق العاده در یادگیری پیانو (1)

امروز داشتم توی اینترنت جستجو می‌کردم، واسه پیدا کردن نکات مفیدی که در یادگیری صحیح پیانو موثر هستن، ولی یا نمی‌دونیمشون، یا بهشون توجهی نداریم معمولا. 

به این مقاله برخوردم که بسیار جالب بود واسم. خودم بصورت ناخواسته از چندتا از این اصول تبعیت می‌کردم، که نتیجشون واقعا عالی بوده. پیشنهاد می‌کنم بخونین و دقت کنین روی این مطالب.

شکل بیانشون اینجوری هست که اول تفکری که در ذهن عموم هست رو مینویسم، بعدش توضیحاتی در اون زمینه، که صحیح هست یا اشتباه. این نوشته ها هم از منبع مربوطه هست، و هم از تجربیات شخصی خودم دوستای خوبم.

1. "من نباید جلو استادم اشتباه کنم، اگه این کار رو انجام بدم استاد از من زده میشه و درست تدریس نمی‌کنه". خوب استاد داریم تا استاد! یک استادی که هدفش آموزش صحیح شما هست، با تمرکز شما روی تمرین و تلاشی که نشون میدین خوشحال میشه، و تمرین‌های بهتر و دقیق‌تری به شما میده، فقط به این شرط که تلاش شما رو ببینه. یقینا واسه اینکه هیچ اشتباهی نداشته باشین باید تمرین کنین، و بدونین استاد خوب دنبال این هست که نقاط ضعف و موارد کوچکی که شما خودتون حواستون نیست رو پیدا کنه و گوشزدتون کنه، که شما پیشرفت کنین.
   پس از اینکه استادتون اشتباهاتون رو می‌گیره ناراحت نباشین، و خوشحال باشین اتفاقا. بعضیا از ترس اینکه درس اون روز رو کامل بلد نیستن نمیرن سر کلاس!! خوب این باعث میشه که اشتباهات تمرینات خودشون رو یاد نگیرن و همون مسیر اشتباه خودشون رو ادامه بدن. هرگز از انجام اشتباه در مقابل استاد نترسید، البته بازم میگم، استاد داریم تا استاد!
   
   
2. "بچه ها سریع‌تر از بزرگسالان پیانو یاد می‌گیرن". هیچ ربطی نداره!  نمونه بازرش جلوی روتونه. من یک سال و تقریبا دو ماه هست دارم پیانو یاد میگریم. البته قبلش یک دهه گیتار تمرین می‌کردم. ولی بازم ربطی نداره!! اگه بخوایم تفاوتی بین کوچک و بزرگ بگیم اون آزادی عمل و فکر کوچک هست، که درگیر سختی‌های زندگی نیست، از هفت دولت آزاده، راحت میره کلاس و برمی‌گرده غذاشو میخوره میره سر پیانو تا هروقت دلش بخواد. ولی بزرگسال حتما به برنامه‌ریزی نیاز داره که بتونه نونشم در بیاره بنده خدا. همش به تمرکز و تمرین بستگی داره. اگه کسی تمرکز تمرین پیانو رو نداشته باشه، یقینا به راحتی با استاد پیانو یاد نمی‌گیره. بزرگسالان محترم نیان خودشون رو هی با بچه‌هایی که چند ساله تمرین پیانو می‌کنن مقایسه کنن! درسته کوچیکه، ولی چندساله داره تمرین می‌کنه! رمز موفقیت در پیانو فقط تمرکز، تمرین و تسلط هست و بس.
   
   
3. "از اونجایی که من از بچگی پیانو رو شروع نکردم، نمی‌تونم در آینده به خوبی پیانو بنوازم". هیچ‌وقت واسه یادگیری دیر نیست! درسته که شروع زود هنگام موسیقی، در سنین کودکی، در یادگیری ما در بزرگسالی کمک زیادی هست، ولی نیازی نیست که این یادگیری موسیقی حتما از پیانو شروع شده باشه. مثلا: بچه‌هایی که خوب می‌رقصن هم می‌تونن به راحتی و سریع در پیانو پیشرفت کنن!! پیانو یعنی موسیقی، موسیقی یعنی هماهنگی در صداها و آواها، که یقینا بچه‌های شیرینی که با یه آهنگ خوب می‌رقصن، خوب می‌فهمن هماهنگی یعنی چی! پس هر نمونه فعالیت هماهنگی که داشته باشین، در یادگیری می‌تونه سرعت شما رو بالا ببره، و کسانی که نداشتن دلیلی بر این نیست که نتونن پیانو یاد بگیرن، میتونن این هماهنگی رو با شروع یادگیری پیانو، از یک معلم خوب پیانو یاد بگیرن.
4. "من اول باید تکنیک‌های عجیب و غریب پیانو نوازی رو یاد بگیرم، بعدش برم قطعات پیانو رو بزنم". به هیچ عنوان. من بعد از چهار ماه کار با پیانو رفتم قطعه‌ی فور الیزه‌ی بتهون رو زدم. درسته، نشد اول اون چیزی باشه که باید باشه. اما با تمرین و در آوردن تکینک‌های لازم و کمک گرفتن از استاد پیانوم ، بعد از دو ماه بعدش قطعه رو درست زدم. حرفه‌ای شدن در تکینک‌های پیشرفته، و زدن قطعات سنگین دو مقوله‌ی جدا هستن. مثل سیب و پرتقال. واسه هر کدوم شما باید تمرین‌های خاص خودشون رو داشته باشین و وقت بگذارین. این اشتباهه که در کلاس های تدریس خصوصی پیانو اول هنرجو رو مجبور کنین که فقط مثلا کتاب‌ هانون رو تمرین کنن، یا فقط گام بزنن، باید بینابین آموزش قطعات موسیقی ساده شده رو هم داد بندگان خدا اجرا کنن یه روحیه‌ای چیزی بگیرن واسه ادامه دادن! اما نکته‌ای که هست اینه که قطعه‌ای که شخص داره می‌زنه، باید تکنیک‌هاش رو قبلا یاد گرفته باشه، نه در درسی که تازه داره می‌زنه تکنیک‌هاش رو تازه بدن به هنرجو که یاد‌بگیره.
5. "من باید هر روز تمرین کنم". اگه بینابین ایام هفته، یکی دو روز رو استراحت کنین، نتنها شما رو عقب نگه نمی‌داره، که به شما کمک می‌کنه تمرکز داشته باشین روی هر چیزی که دارین کار می‌کنین! بعنوان مثال، بدن سازی رو در نظر بگیرین. به کسانی که حرکات سنگین انجام میدن میگن روز بعدش برن استراحت. داغون میشن بعد از تمرین، عضلات خورد میشن، و وقتی دوباره میخوان سرپا بشن، قوی تر از قبل خواهند بود. اینو می‌تونین از نزدیک‌ترین باشگاه بدن سازی، و مربی بدنسازی‌ای که در دسترستون هست بپرسین!! مغز ما هم شبیه به همین قضیه کار می‌کنه. من خیلی خیلی خیلی از این مطلب استفاده کردم، و شگفت‌زده شدم از نتیجش. احساس گناه نکنین از یکی دو روز استراحت خودتون، چون ذهن باید آزاد و سرحال باشه تا تمرین انجام شده‌ی شما رو شکل بده و واسه همیشه توی خودش ثبت کنه، نه اینکه با این درگیر باشه که احساس گناه شما رو برطرف کنه، که این استرس بدتر کارتون رو خراب می‌کنه. پیشنهاد میشه چهار روز در هفته تمرین، و سه روز استراحت در آرامش کامل و خوشی!!! بهتون قول میدم این جواب میده، من دقیقا سه روز استراحت داشتم، و چهار روز تمرین. نتیجش رو بعد از چهار ماه در فایل تصویری که از خودم در این لینک گذاشتم میتونین ببینین. بهتره که جریان استراحت و تمرین یک روز در میان باشن دوستان.

به امید پرواز انگشتای شما دوستان عزیز...

استاد سلام مرجع تدریس خصوصی ریاضی و تدریس خصوصی فیزیک