مولتی تسکینگ یا انجام دادن چند کار بطور همزمان یکی از قابلیت هایی بود که اولین آیفونها و آیپدها از آن بیبهره بودند. این نقص دستاویز خوبی را برای منتقدین اپل و
مرحوم استیو جابز فراهم کرده بود تا توان کاربردی محصولات اپل را زیر شلاق نقدهای خود بکوبند.
اما از طرف دیگر استیو و دوستانش عقیده داشتند که مولتی تسکینگ باعث اتلاف منابع سیستم و کاهش عمر باتری میشود و تا مدتها از گنجاندن قابلیت مولتی تسکینگ در گجتهای خود سرباز زدند.
به هرحال بعد از همه آن کشمکشها امروزه مولتی تسکینگ به یک قابلیت مورد انتظار و پذیرفتهشده در دنیای گجتها تبدیل شده. اما در دنیای انسانها چطور؟ آیا ما توان مولتیتسکینگ داریم؟ آیا مولتیتسکینگ برای ما خوب است؟ چه کسانی بهتر میتوانند چندین کار را بطور همزمان انجام دهند؟
برخلاف تصور، مولتی تسکینگ در دنیای ما انسانها اصلا هم چیز خوبی به شمار نمیرود. انجام همزمان چندین کار هرچند امکانپذیر است، اما به شدت از کارآیی و دقت ما میکاهد و معمولا نتیجه ماجرا چندان رضایتبخش نیست. کارشناسان مدیریت عقیده دارند انجام کارها به ترتیب و یکی پس از دیگری بسیار سودمندتر است و میزان استرس را هم کمتر میکند. به عنوان مثال ما در استاد سلام معتقدیم که اگر شما مهارتی دارید و مشغول به شغل خود هستید خوب است برای بالا بردن دستمزد خود از ساعت های آزاد برای تدریس خصوصی استفاده کنید.
دکتر جیجزبرت استوت، روانشناس و محقق دانشگاه گلاسکو اسکاتلند که در مورد مولتیتسکینگ در انسانها مطالعه میکند، عقیده دارد که مولتی تسکینگ بطور مستقیم سودمندی فعالیتهای ما را تحت تاثیر قرار میدهد. حتی اگر ما بسیار تمرین کنیم تا بتوانیم کارها را بطور همزمان انجام دهیم، باز هم در مولتی تسکینگ بسیار بد عمل میکنیم.
اما به هرحال زندگی و بویژه زندگی مدرن گاه ما را مجبور به مولتی تسکینگ میکند. مثلا روی پروژهای کار میکنید و به ناگاه همکار یا مدیرتان سر میرسد و از شما میخواهد که کار دیگری را در اسرع وقت انجام دهید. یا همزمان چند کار روی سر شما میریزند. یا به هنگام مطالعه تلفنتان زنگ میزند و ... در این شرایط شما مجبورید مدام بین کارهای مختلف جابجا شوید.
دکتر استوت ادامه می دهد: ما دو نوع مولتی تسکینگ داریم، یکی انجام همزمان چند کار است، مثلا وقتی پیانو می نوازید، با هر دستتان نتهای متفاوتی را اجرا میکنید (یا هنگام رانندگی با موبایل هم صحبت می کنید). نوع دیگر که شایعتر هم هست، پریدن بین کارهای مختلف است. مثلا در آشپزخانه دارید یک خورش درست میکنید و همزمان غذای دیگری را هم در فر آماده میکنید. شما مدام مجبور میشوید قسمتهای مختلف آماده سازی این دو غذا را بین هم انجام دهید.
دکتر استوت در مورد نوع دوم مولتی تسکینگ (نوع متناوب) تحقیق کرده و جالب است که زنان بهتر و بیشتر از مردان کارها را بطور همزمان انجام میدهند.
علت اینکه زنان در مولتی تسکینگ بهتر از مردان عمل میکنند، شاید به هزاران سال پیش و عصرحجر برگردد. زمانی که زنان در کنار کارهایی مانند آماده کردن غذا، همیشه باید یک چشمشان هم به فرزندانشان بود تا طعمه حیوانات درنده نشوند.
اما این مربوط به گذشته بود، امروزه توصیه میشود که انسانها در هر زمان فقط بر روی انجام یک کار مشخص تمرکز کنند. این روش هم کارآیی و هم خلاقیت را بالاتر میبرد. انجام همزمان چند کار و جابجا شدن بین آنها باعث می شود در هر جابجایی، مقدار زیادی از تمرکز و زمان خود را برای درگیر شدن با کار جدید هدر بدهیم در عین حال هنوز باید به کار قبلی توجه داشته باشیم و در نهایت چیزی که از آب در میآید چندان چنگی به دل نخواهد زد.
برنامه ریزی و بودجه بندی زمانی می تواند تا حدود زیادی چندکاره ها را در ترک این عادت و مدیریت بهتر زمان یاری کند.