کلاس و دوره آموزشی نیمه خصوصی یک قرن ادبیات داستانی ایران با آموزشگاه مدرسه آنلاین هنر فردا

داستا‌ن‌نویسی ایران طی یک قرن اخیر با فراز و فرودهای بسیاری روبرو بوده است. می‌توان ابتدای قرن گذشته را نقطه آغاز داستان‎نویسی مدرن در ایران قلمداد کرد. تغییرات فرهنگی و سیاسی درهر دوره از این صد سال، جریان‌ها و گرایش‌های ادبی مختلفی را شکل داده است که برخی از آن‌ها آغازگر تحول ادبی در دوره‌های بعد از خود بوده‌اند. سال 1300 شمسی، سرمنشاء نمونه‌هایی از ژانرهای ادبی است؛ از جمله رمان‌های اجتماعی که توصیف‌گر شرایط جامعه بعد از مشروطیت هستند و از نمونه‌هایش می‌توان «تهران مخوف» مشفق کاظمی را مثال آورد، و دیگری شکل‌گیری داستان کوتاه است با «یکی بود یکی نبود» محمدعلی جمالزاده. دهه اول این قرن همچنین شاهد شکل‌گیری نخستین رمان فارسی یعنی «بوف کور» صادق هدایت است. یک دهه بعد، در فضای سیاسی و اجتماعی حاکم پس از سرنگونی رژیم شاه، ادبیات متنوع‌تری شکل می‌گیرد و در دهه چهل بسیاری از این تلاش‌ها در عرصه ادبی به ثمر می‌رسد. این دگرگونی در تمام دهه‌های قبل و بعد از انقلاب ادامه می‌یابد و جریان‌های ادبی مهم و افرادی شاخصی چون صادق چوبک، غلامحسین ساعدی، ابراهیم گلستان، جلال آل احمد، بهرام صادقی، هوشنگ گلشیری، سیمین دانشور و ...از دل آن پدید می‌آیند. مرور و تفسیر دوران صد ساله تاریخ ادبی که با نگاهی به جریان‌های کمی قبل‌تر، یعنی تلاش‌های ادبی سال‌های 1270 آغاز می‌شود، ما را یاری می‌کند که نگاه تحلیلی دقیق‌تری به وضعیت ادبی امروز خود بیندازیم و ریشه‌های اصلی آن چه را که امروز به عنوان ادبیات داستانی در دست داریم، کشف کنیم.
کارگاه پژوهشی- تاریخی «یک قرن ادبیات داستانی» قرار است در سی جلسه (سه دوره ده جلسه‌ای)، نگاهی دوباره به همه تجربه‌های داستانی در یک قرن گذشته باشد. تجربه‌هایی چون ادبیات متعهد، رشد ترجمه، پاورقی‌نویسی، شکل‌گیری کانون نویسندگان ایران، جنگ اصفهان، ادبیات تاریخی، ادبیات اقلیمی، انتشارات مجلات ادبی، ادبیات جنگ، رئالیسم جادویی، رمان عامه‌پسند، جلسات ادبی، جایزه‌های ادبی، ادبیات طبقه متوسط، رمان پست مدرن برخی از موضوعاتی است که در این کارگاه مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. درپایان هر دوره نیزدرس‌گفتارهایی درباره افراد شاخص هر دوره با حضور استادان برجسته حوزه ادبیات برگزار می‌شود. صادق هدایت، صادق چوبک، بزرگ علوی، غلامحسین ساعدی، جلال آل‌احمد، هوشنگ گلشیری، ابراهیم گلستان، سیمین دانشور، احمد محمود و غزاله علیزاده برخی از این افراد هستند.داستا‌ن‌نویسی ایران طی یک قرن اخیر با فراز و فرودهای بسیاری روبرو بوده است. می‌توان ابتدای قرن گذشته را نقطه آغاز داستان‎نویسی مدرن در ایران قلمداد کرد. تغییرات فرهنگی و سیاسی درهر دوره از این صد سال، جریان‌ها و گرایش‌های ادبی مختلفی را شکل داده است که برخی از آن‌ها آغازگر تحول ادبی در دوره‌های بعد از خود بوده‌اند. سال 1300 شمسی، سرمنشاء نمونه‌هایی از ژانرهای ادبی است؛ از جمله رمان‌های اجتماعی که توصیف‌گر شرایط جامعه بعد از مشروطیت هستند و از نمونه‌هایش می‌توان «تهران مخوف» مشفق کاظمی را مثال آورد، و دیگری شکل‌گیری داستان کوتاه است با «یکی بود یکی نبود» محمدعلی جمالزاده. دهه اول این قرن همچنین شاهد شکل‌گیری نخستین رمان فارسی یعنی «بوف کور» صادق هدایت است. یک دهه بعد، در فضای سیاسی و اجتماعی حاکم پس از سرنگونی رژیم شاه، ادبیات متنوع‌تری شکل می‌گیرد و در دهه چهل بسیاری از این تلاش‌ها در عرصه ادبی به ثمر می‌رسد. این دگرگونی در تمام دهه‌های قبل و بعد از انقلاب ادامه می‌یابد و جریان‌های ادبی مهم و افرادی شاخصی چون صادق چوبک، غلامحسین ساعدی، ابراهیم گلستان، جلال آل احمد، بهرام صادقی، هوشنگ گلشیری، سیمین دانشور و ...از دل آن پدید می‌آیند. مرور و تفسیر دوران صد ساله تاریخ ادبی که با نگاهی به جریان‌های کمی قبل‌تر، یعنی تلاش‌های ادبی سال‌های 1270 آغاز می‌شود، ما را یاری می‌کند که نگاه تحلیلی دقیق‌تری به وضعیت ادبی امروز خود بیندازیم و ریشه‌های اصلی آن چه را که امروز به عنوان ادبیات داستانی در دست داریم، کشف کنیم.
کارگاه پژوهشی- تاریخی «یک قرن ادبیات داستانی» قرار است در سی جلسه (سه دوره ده جلسه‌ای)، نگاهی دوباره به همه تجربه‌های داستانی در یک قرن گذشته باشد. تجربه‌هایی چون ادبیات متعهد، رشد ترجمه، پاورقی‌نویسی، شکل‌گیری کانون نویسندگان ایران، جنگ اصفهان، ادبیات تاریخی، ادبیات اقلیمی، انتشارات مجلات ادبی، ادبیات جنگ، رئالیسم جادویی، رمان عامه‌پسند، جلسات ادبی، جایزه‌های ادبی، ادبیات طبقه متوسط، رمان پست مدرن برخی از موضوعاتی است که در این کارگاه مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. درپایان هر دوره نیزدرس‌گفتارهایی درباره افراد شاخص هر دوره با حضور استادان برجسته حوزه ادبیات برگزار می‌شود. صادق هدایت، صادق چوبک، بزرگ علوی، غلامحسین ساعدی، جلال آل‌احمد، هوشنگ گلشیری، ابراهیم گلستان، سیمین دانشور، احمد محمود و غزاله علیزاده برخی از این افراد هستند.